යකඩ ගොඩට ජීවිතේ දන් දීම

ආදරේ කියන්නේ විහිළු කරන්න හොඳ මාතෘකාවක් නම් නෙවෙයි. එත් ආදරේ කියන්නේ මොකද්ද කියලා තේරුමක් තිබ්බේ නැති කාලේ මට නම් ඊට වඩා විහිළුවක් තිබ්බේ නැති තරම්. ඉතින් ඒ කාලේ මගේ යාලුවෙකුට අපි පොඩි විහිළුවක් කළා. හැබැයි වෙලාවට දුර දිග ගියේ නම් නෑ.

ඒ යාළුවා ශාන්. ටිකක් කෙට්ටුයි. හැබැයි පුදුම කටක් තිබ්බේ. වෙලාව බලලා ඕනෑ නැති කතා කියන්න නම් පුදුම හැකියාවක් තිබ්බේ. පොඩි කාලේ අපි එකම ඉස්කෝලේ ඉගෙන ගත්තාට A/L කරන්න ගියේ ස්කොල දෙකකට. ශාන් ගියේ මිශ්‍ර පාසලකට. ඒක තිබ්බේ රත්නපුර ටවුන් එකෙන් ටිකක් ඈතට වෙන්න. එත් සති අන්තයේ class එකක අපි meet වෙනවා. class ඇරිලා ගෙදර යද්දී bus එකේ ශාන් ඒක එක පණ්ඩිත කතා කියනවා. කෙල්ලන්ගේ හැටි, කෙල්ලේක්ගෙන් යාලුවෙන්න අහන හැටි, ආදරය කරන හැටි මේවා තමා ශාන් ගේ මාතෘකා වෙන්නේ. මොන පණ්ඩිත කතා කිව්වත් ශාන්ට කෙල්ලෙක් හිටියෙත් නෑ.

 මෙහෙම යද්දී සතියේ දවසක මමයි මගේ යාළුවයි යන class එකකදී ( ඒකට ශාන් එන්නේ නෑ ) ශාන්ගේ ඉස්කෝලේ girl කෙනෙක් අපිට meet වුණා ටිකක් මහත කළුකෙනෙක්. class ආවේ රතු පාට car එකකින්  නිකමට වගේ අපි අහලා බැලුවා ශාන්ව දන්නවද කියලා. එයා ටිකක් වෙලා කල්පනා කරලා ඔව් කිව්වා. ඒ ළමයා වැඩි කතාවක් නෑ  කියලත් කිව්වා. අපිට part දැම්මට මේකා ඉස්කෝලේ ඉන්නේ ශාන්ත දාන්ත තීන්ත කුඩුව වගේනේ.

ඒ සති අන්තයේ අපි ශාන්ගෙනුත් ඒ girl ගැන ඇහුවා. ශාන් කොහොම හරි ඒක wrong side තමයි ගත්තේ. එයාට හිතුනේ ඒ girl එයා ගැන අහලා කියලා. අපිත් ඒ විදිහටම හිටියා. පස්සේ අපි ඒ girlට කිව්වා ශාන්ගෙන් අපිව අඳුරනවද අහන්න කියලා. අපි මතක් කලා කියන්න කියලත් කිව්වා. ඒ weekend එකේ ශාන්ට කිව්වා ඒ girl ඔයා එක්ක කතා කරන්න ආශාවෙන් ඉන්නේ කතා කරන්න කියලා. පව් කියලත් කිව්වා.

කොච්චර පණ්ඩිත කතා කිව්වත් ශාන් ඒ girl දැක්කම හැන්ගේනවලු. එයා හිතන් ඇත්තේ ඒ girl එයාගෙන් යාලු වෙන්න අහන්න හදනවා කියලා. අපිට ඒ girl කියනවා අනේ ඒ කොල්ලා මම දැක්කම දුවනවා කියලා.
අපිට මැරෙන්න හිනා.

මේ විදියට සති කීපයක් ගියා. දැන් නම් ශාන් full සීරියස්. කතාවත් අඩුයි මූඩ් ගහලා පැත්තක් අල්ලන් ඉන්නවා. අපි කිව්වා පව් ඒ girl ඔයාට ගොඩක් කැමතියි. එයාට රතු පාට car එකකුත් තියෙයි කියලා. මේකා මුණ බේරී කරන් කියනවා. "කල්පනා කලා බන් එත් යකඩ ගොඩකට පුලුවන්ද ජීවිතේ දැන් දෙන්න කියලා"
අපිට ඒක අහලා හොඳටම හිනා. කොහොම වුණත් දුර දිග යන්න කලින් අපි joke එක නතර කලා.