සරසවියෙන් නික්මීම

පිය සටහන් මැකිලා තවමත් නැතුවද

අපි ගතකල  මොහොතක්  පාසා

අවසන් පා සටහන් හෙට තැබුවද

යන්නේ කොහොමද සමු දීලා...

තාමත් සුලඟේ හෙමින් ඇසෙනවා

අපි ඉස්සර කළ කවට සිනා

ගහකොළ වැල් හොඳ හැටි දන්නවා ඇති

හොර රහසේම අපි කරපු කතා...

සුසුමක් සුසුමක් පාසා දැනෙන්නත්

ඉස්සර සුවඳම හින්දා මෙදා...

හිතට මේ තරම් දුකක් දැනෙන්නේ

ලෙන්ගතු කම ලොකු වැඩි හන්දා...

මතක පෙතේ කෙරවලක ඉඳන් 

එබිකම් කෙරුවත් එහෙන් මෙහෙන්

හිත දන්නවා අයෙත් එන් නෑ

සමනළ යුගයක කියුම් කෙරුම් ....

හිතේ තියාගෙන අරගෙන යන්නම්

ලස්සන ලස්සන මතක ගොඩක්

තනිවුණ දාකට දැනේවි එතකොට

ඔයාලා මගේ ළඟ ඉන්න බවක්