කිරි එපා වීම

මම ඉස්කෝලේ දෙක වසර ඉගෙන ගද්දීත් උදේට නැගිට්ටේ අම්මා කිරි බෝතලේ ඇඳට ගෙනත් දුන්නාම. ඉතින් අපේ අම්මාට ඕනේ උනා මගේ මේ පුරුද්ද නතරකරන්න. අපේ අම්මත් ඉගැන්නුවේ මම ගියපු ඉස්කෝලෙම තමයි.
දවසක් පාඩම ඉවර කරලා මට උගන්නපු මිස් කියනවා.

'' කෝ මේ පන්තියේ ඉන්න තාම බෝතලෙන් කිරි බොන ළමයි අත උස්සන්න බලන්න" කියලා.

මට මාර ලැජ්ජාව මොනා කරන්නද ඒ දවස් වල බොරු කියන්නත් දන්නේ නෑ. කිව්වත් අම්මාගෙන් වැඩේ මට්ටු වෙනවනේ. ඉතින් අත ඉස්සුවා.

" දැන් ඔයා ලොකු ළමයෙක්නේ බෝතලෙන් කිරි බොන්නේ පොඩි ළමයි. පුරුදුවෙන්න අද ඉඳල කෝප්පෙන් කිරි බොන්න." මිස් මට උපදෙස් මාලාවක්ම දුන්නා.

එදා මම ගෙදර ආවේ ආයෙත් නම් කවදාවත් බෝතලෙන් කිරි බොන්නේ නෑ කියල හිත ගෙනමයි. ආව ගමන් අම්මත් එක්කත් කිව්වා හෙට උදේට මට කිරි කෝප්පෙට හදල දෙන්න කියලා. අම්මටත් මාර සතුටුයි.

ඔන්න පහුවෙනිදා උදේ නැගිට්ටම කලින් දවසේ වෙච්ච මොකුත් මට මතක නෑ. වෙනදා පුරුද්දටම ඇස් පියා ගෙනම කිරිබෝතලේ අරන් බොන්න හැදුවා. අම්මා කිරි හදල තිබ්බේ කෝප්පෙට. ඉතින් කිරි බොන්න නෙමෙයි නාන්න තමයි උනේ. මට කිරි එපා උනා. එදා ඉඳල තාමත් මම කිරි බොන්නේ නෑ.
පස්සේ කාලෙක අම්මා කිව්වා මගේ පුරුද්ද නතර කරන්න අම්මාම තමා පන්ති භාර මිස්ට එහෙම කියන්න කිව්වෙ කියලා. පුරුද්ද නතර උනාට අපේ අම්මා තාම දුකින් ඉන්නේ මම කිරි බොන්නේ නැති එක ගැන.